Σάββατο 14 Φεβρουαρίου 2009

ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ

'' Εμέ το πρόσωπόν του με ελκύει ως μαγνήτης. Αδύνατον πλέον να το αποχωριστώ. Το αυτό ομολογούν πολυάριθμοι συμμαθηταί μου.Τι το ιδιάζον , τι το ακτινοβολούν άραγε κρύβει εις την απλήν και πλήρη ταπεινώσεως εμφάνισίν του ; Τον βλέπεις να ζη εντός του κόσμου, να υπάρχη, να συνδιαλέγεται με τον κόσμον και όμως αισθάνεσαι ότι δεν είναι άνθρωπος του κόσμου,ότι δεν έχει ουδεμίαν επαφήν και σχέσιν με τας επιδιώξεις , τας προσδοκίας και τα όνειρα των συνήθων ατόμων άτινα μας περιβάλλουν.
Προσεύχεται άνευ υπερβολής νυχθημερόν,προσεύχεται υπέρ της του κόσμου σωτηρίας και ονειροπολεί μετά δέους την ανέσπερον βασιλείαν του Θεού. Και γνωρίζει όσον ουδείς τας μυστικάς αυτής διόδους. Διότι ανεξίκακος ων, αγαπά τους πάντας και αφοπλίζει τους πονηρούς με το αθώον βλέμμα ... Συναναστρέφεται με ποικίλα πρόσωπα τα οποία γαληνεύει και κατευθύνει προς τον ενανθρωπήσαντα Σωτήρα με πρωτοφανή ευγένειαν και πραότητα...φέρει σάρκα αλλά εν τω σώματί του αναθάλλει ο υπέροχος μοναχισμός του Βυζαντίου , ο μοναχισμός της αγγελικής παρθενίας.Είναι άνθρωπος αλλά διαβιοί αγγελικώς.Όσα να σε γράψω δι' αυτήν την σεπτήν μορφήν, κινδυνεύω να παραλείψω πλήθος μυστικών χαρισμάτων της ..."

Αυτά αναφέρει ο πιο στενός και πιστός άνθρωπος και συνεργάτης του Αγίου Νεκταρίου, νέος τότε Κωστής Σακκόπουλος σε επιστολή του προς τον φίλο του Αγαμέμνονα , σύντροφο των παιδικών του χρόνων στη Λαμία
Το κείμενο έστειλε ο κ. Κ.Λ.

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Επιστολή η οποία αποπνέει άρωμα πνευματικότητας εσωτερικής. Δυστυχώς η σύγχρονη τεχνολογία μας στερεί τώρα από αποτυπώσεις τέτοιων βιωμάτων σε χαρτί. Τα γραπτά μένουν. Τα μηνύματα, οι τηλεφωνικές συνομιλίες παρέρχονται…….