Εσπερινός
Βραδιάζει.
Ευτυχώς χαμηλώνει το φως.
Και δεν είναι που το σκότος ηγάπησα μάλλον.
Είναι που οι πληγές μου λιγότερο φαίνονται στο σκοτάδι
κι ίσως να κλείνουνε κιόλας λιγάκι
σαν λουλούδια παράξενα.
Βραδιάζει
και δεν πρέπει κρυφά να σφουγγίζω τα μάτια
των δακρύων οι δρόμοι λεύτεροι πάλι
ζωγραφίζουν αλήθειες στο πρόσωπο.
Αν μια μέρα ανύστακτη μας προσμένει
άλυπος ας είναι ειδάλως ας λείπει…
Αλεξανδρεύς
10 σχόλια:
Παραγωγικός είσαι αυτές τις μέρες.
Παραμένεις όμως και…. ποιοτικός.
Συνέχισε τώρα που έχεις έμπνευση.
ΘΕ ΜΟΥ ΘΕ ΜΟΥ...
πώς θα αντέξει αυτή η ψυχή σε έναν κόσμο ΤΟΣΟ ΑΝΑΛΓΗΤΟ;
ΤΕΛΕΙΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ...
Έχω συμβιβαστεί με αυτό που είμαι. Χαίρομαι την ζωή μου. Δεν έχω δάκρυα αυτού του τύπου. Όταν βραδιάζει αισθάνομαι υπέροχα!!!!
Μπράβο ρε σύ που χαίρεσαι τη ζωή σου...
Και γω όταν βραδιάζει νιώθω υπέροχα, που πέρασε η μέρα και ησύχασα!
μαγευτικό
τα λόγια είναι περιττά δεν μπορώ να πω τίποτε άλλο . Μερικές φόρες δεν χρειάζεται να μιλάς άλλα να διαβάζεις τις σκέψεις σου που είναι και δικές μου .....
Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο βαθιά άγγιξε την ψυχή μου και πόσο με συγκίνησε ο "Εσπερινός" σου...
Το διάβασα και το ξαναδιάβασα κι αυτό το ποίημά σου, και κάθε φορά ένιωθα πως με "συνάρπαζε" όλο και περισσότερο...
Είχα την αίσθηση πως, από στίχο σε στίχο, το κάλλος και η δύναμη του ποιητικού σου λόγου διέγραφαν μια εκπληκτική ανοδική πορεία...
Με συμπαρέσυρες σ' ένα ταξίδι μαγικό στων δακρύων τους δρόμους, στο φως του φεγγαριού, στα παράξενα λουλούδια, στις αλήθειες του προσώπου... Παντού!
Σε συγχαίρω και σ' ευχαριστώ!
Γεια σου Αριμαθαίε, τσιφτη και καραμπουζουκληηη!
Σε πάω, βρεεεε!
Γουστάρω μάγκες με ευαισθησίες!
Ο «εσπερινός» είναι γραμμένος με καρδιακά λόγια.
Μου είπε πολλά.
Ευχαριστούμε!πην
Ωραίο ποίημα.
Δημοσίευση σχολίου