Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012

Ουρανίας (Ράνιας) Μπακοπούλου, Αιωνία η μνήμη - Κυριάκος Παπαδόπουλος

Αλησμόνητη εξαδέλφη Ουρανία.
Σε’ μένα έτυχε ο κλήρος, για τον ύστατο χαιρετισμό.
Το μήνυμα του Αποστόλου Παύλου που ακούσθηκε στην ακολουθία σήμερα είναι ξεκάθαρο: «Αδελφοί δεν θέλω να αγνοείτε για τους κεκοιμημένους όπως και οι άλλοι που δεν πιστεύουν και δεν έχουν ελπίδα».
Οι πιστοί Χριστιανοί γνωρίζουν και ομολογούν στο Σύμβολο της Πίστεως «Προσδοκώ Ανάστασιν νεκρών» γι’ αυτό έχουμε ελπίδα. Ο θάνατος είναι κοινός για όλους τους ανθρώπους. Είναι ο αληθινός δημοκράτης και επισκέπτεται όλα τα σπίτια.
Αυτός ήλθε και χθες και κτύπησε την πόρτα της αναπαυσαμένης δούλης του Θεού Ουρανίας.
Σήμερα όλοι μας για λίγη ώρα γινόμαστε θεολόγοι στις κουβέντες μας, μιλάμε και τονίζουμε πόσο ψεύτικα είναι όλα μπροστά στο θάνατο.

 
Κάθε μέρα και κάθε ώρα, κάθε στιγμή, πρέπει να σκεπτόμαστε τον θάνατο για να είμαστε πιο ανθρώπινοι.
Ο θάνατος είναι μια οριακή κατάσταση στην οποία προσκρούει η προσωπικότητα και προσγειώνεται,
Η μνήμη του θανάτου εξυψώνει τον άνθρωπο υπεράνω των μικροτήτων της ζωής και τον καθιστά δυσκίνητο προς το κακό.
Επειδή λοιπόν είτε το θέλουμε κάποια μέρα θα κτυπήσει και την πόρτα την δική μας γι’ αυτό πρέπει να είμαστε έτοιμοι πνευματικά.
Μακάριοι όσοι ετοιμάσθηκαν για την συνάντηση αυτή και το μεγάλο και αιώνιο ταξίδι.
Η αείμνηστη Ουρανία ήταν έτοιμη.
Αγωνίστηκε σε όλη της ζωή με πίστη και ελπίδα στον Θεό.
Ανάστησε τις δύο κόρες της Αριστέα και Μαρία με πολλές θυσίες, είχε την χαρά να παντρέψει τα παιδιά της με δύο εκλεκτούς νέους τον Γιάννη και τον Γιώργο και να χαρεί εγγόνια και δισέγγονα.
Την πρόσεξαν σε όλη την ζωή της και ιδιαίτερα στα χρόνια της μεγάλης δοκιμασίας.
Ήταν πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Γέμιζε χαρά το περιβάλλον της.
Το χέρι της ελεήμων.
Πολλές οικογένειες έζησαν την αγάπη της στον πόνο τους.
Έφυγε έτοιμη και πιστεύω δικαίως πρέπει να ακούσει τα λόγια του Κυρίου: «Δεύτε οι ευλογημένοι του Πατρός μου κληρονομήσατε την ητοιμασμένη βασιλεία.
Αιωνία σου η μνήμη.

Κυριάκος Παπαδόπουλος

5 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πάει και η κ. Ράνια. Καλή και ευγενική. Ο Θεός να αναπαύει την ψυχή της.

Ανώνυμος είπε...

Ας είναι η μνήμη της αιώνια. Την θυμήθηκα όταν δούλευες στο βιβλιοπωλείο πάντα μας κερνούσες γλυκό από το απέναντι ζαχαροπλαστείο. Η κ. Ράνια με το χαμόγελο εξυπηρετούσε.

Ανώνυμος είπε...

Είχε μια αρχοντιά και πάντα προσπαθούσε να σε εξυπηρετήσει με τον καλύτερο τρόπο. Πάντα γλυκόλογη προς τους άλλους. Καλό Παράδεισο να έχει.

Ανώνυμος είπε...

Καλή γυναίκα. Αιωνία της η μνήμη.

ΕΙΡΗΝΗ ΜΟΣΧΟΥ είπε...

ΘΕΙΟΥΛΑ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΣΕ ΘΥΜΩΜΑΣΤΕ.