Σάββατο 20 Μαΐου 2017

Ομορφιά από τις στάχτες - π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

«Όχι τι θα έκανε,
αλλά ποιος θα ήταν»
(σελ. 86)

Τριάντα δύο ολόκληρα χρόνια περιδιάβαινε τους δρόμους της πόλης μας ο Μητροπολίτης Μελέτιος. Στην αρχή γεννούσε η παρουσία του στο δρόμο ή στα λεωφορεία του ΚΤΕΛ με τα οποία ανεβοκατέβαινε στην Αθήνα, περιέργεια και απορία! Κακά τα ψέματα, πρέπει να το ομολογήσουμε, οι νεοέλληνες δεν έχουν καθόλου καλή γνώμη για τους κληρικούς (και δυστυχώς όχι αβασίμως) και η απορία ήταν έκπληξη ευχάριστη, όταν συνειδητοποιούσαν ότι μπορούσαν να μιλήσουν με άνεση και ψυχική ευρυχωρία και χιούμορ, μ’ αυτόν τον ασκητικό, κατά την εικόνα, απόκοσμο παπά!
Πάντοτε οι θέσεις ευθύνης γεννάνε στους κατέχοντες αυτόματη διάθεση προεξαγγελίας ή απολογισμού για μελλούμενα σχέδια ή ήδη τελεσθείσες ενέργειες. Οι κάτοχοι θέσεων προβεβλημένων ζουν την αγωνία απόδειξης ότι δικαίως και βασίμως κατέχουν την θέση. Αυτή η αγωνία φαίνεται και στα λόγια και στις ενέργειες και τους αφήνει έκθετους και στους καλοπροαίρετους και στους κακοπροαίρετους κριτές τους.

Ο π. Μελέτιος, ο μητροπολίτης μας, με την ολοκλήρωση μιας εικοσαετίας στην ευθύνη της τοπικής μας εκκλησίας «βρήκε μπροστά του» έναν τέτοιο κριτή. Έναν μυαλωμένο και διαβασμένο αμερικάνο νεαρό που αναζητούσε θέμα και αντικείμενο σπουδής και υποσυνειδήτως (;) παράδειγμα ζωής. Ο Stephen R. Lloyd-Moffett δεν έμεινε σε μια βιβλιοθήκη σαν τυπικός δυτικός scholar να... ανακατεύει χαρτιά ψάχνοντας βιβλιογραφία προκειμένου να στήσει ένα master ή ένα doctora! Έψαχνε την ζωντανή σάρκωση και το απτό παράδειγμα των όσων διάβαζε. Πήρε την γυναίκα του και τον γιο του (νεογέννητο) και μετακόμισε στον Παντοκράτορα, το όμορφο προάστιο της Πρέβεζας, προκειμένου να σπουδάσει αυτό που ανακάλυψε. Η εγγύτητα του τόπου διαμονής έδινε στον Stephen R. Lloyd-Moffett την άνεση τριπλής ερεύνης. Να συναναστρέφεται τον μακαριστό Μητροπολίτη οπότε και όσες φορές ήθελε, να τον... "ανακρίνει" και να έχει ιδίοις όμμασι γνώμη για το πως εκείνος (ο π. Μελέτιος) σκέπτεται, ζει και αντιδρά στους πειρασμούς και τα θέματα της καθημερινότητας. Δεύτερον είχε την χρονική απλωσιά να συναντάει "τυχαία" ανθρώπους στις ασχολίες και τα επαγγέλματά τους, αλλά και σε ένα καφέ και να μαθαίνει σε ανύποπτο χρόνο την γνώμη και τις κρίσεις που υπήρχαν για τον Επίσκοπο Μελέτιο. Και τρίτον με την "εξοπλιστική" ιδιότητα του ξένου (Αμερικανός) είχε άνετη πρόσβαση σε αυτά που οι άνθρωποι σκέφτονται, αλλά... δε λένε για τους συντοπίτες τους, ενώ έχουν παγιώσει γνώμη γι’ αυτούς και μάλιστα τους άρχοντές τους στους οποίους εννοείται στις καθημερινές σχέσεις φέρονται με υποτέλεια.
Ο Stephen R. Lloyd-Moffett έμεινε στην Πρέβεζα ένα μακρύ διάστημα και περιέγραψε σε ένα βιβλίο 235 σελίδων την ομορφιά που συνάντησε. Το τιτλοφόρηση με ένα τσιτάτο του προφήτη Ησαΐα «Ομορφιά από τις στάχτες» (Ησ. 61, 3) που αποδίδει επακριβώς την διαδρομή του μακαρίου πατέρα μας μέσα από τις στάχτες τις εκκλησιαστικές που βρέθηκε, σε τι ποιότητα δεδομένων ανέβασε και την τοπική εκκλησία και όσους τον  συνακολουθούσαν με ειλικρίνεια. Ομορφιά είναι ο Χριστός και ο π. Μελέτιος Αυτόν αγαπούσε, Αυτόν υπηρετούσε, Αυτόν υποδείκνυε ως περιεχόμενο της ανθρώπινης καρδιάς. Το υπονοιάστηκε αυτό ο Stephen R. Lloyd-Moffett, το βρήκε υλοποιημένο, το θαύμασε και το ακολούθησε, έγινε χριστιανός ορθόδοξος. Το ατύχημα είναι ότι πολλοί από μάς, συμπολίτες (με την αρχαία έννοια) του μακαρίου π. Μελετίου και ακόμα χειρότερα κληρικοί, ούτε καν υπονοιάστηκαν ποιος ήταν αυτός ο... περίεργος ξένος! Όχι τόσο στην προέλευση καταγωγής ξένος, όσο στον προσανατολισμό και ειδικότερα στην ποιότητα! Ας μην ξύσουμε όμως πληγές. Καθένας πρέπει να θεραπεύσει τις δικές του, και αυτό γίνεται μόνο με αναπροσανατολισμό και αυτενέργεια.
Ο Stephen R. Lloyd-Moffett την περιγραφή της εμπειρίας του την έκανε βιβλίο που εκδόθηκε με τίτλο Beauty for Ashes το 2009 από το St. Vladimir’s Seminary Press της Νέας Υόρκης. Οι εκδόσεις ΙΩΝΑΣ (πνευματικό αποκύημα του μακαρίου π. Μελετίου) το μετέφρασαν (κ. Πολυξένη Τσαλίκη) και το εξέδωσαν με τον ίδιο τίτλο «Ομορφιά από τις στάχτες». Ήδη έχει κάνει δύο εκδόσεις.
Στις 19 Μαΐου 2017, 19.00 θα γίνει η παρουσίαση του βιβλίου στο πατάρι των εκδόσεων «Εν ΠΛῼ» στην Αθήνα, στο ATRIUM της οδού Χαριλάου Τρικούπη από τους: π. Αντώνιο Πινακούλα, ιερέα και νομικό, πνευματικό υιό του μακαρίου π. Μελετίου· τον κ. Θεόδωρο Ζιάκα, συγγραφέα· και τον κ. Θανάση Παπαθανασίου, αρχισυντάκτη του περιοδικού ΣΥΝΑΞΗ.
Στην Πρέβεζα μπορεί κανείς να προμηθευτεί το βιβλίο στο βιβλιοπωλείο της μητροπόλεως Πρεβέζης και στα άλλα βιβλιοπωλεία της πόλης μας.
Κλείνοντας ας αφουγκραστούμε και πάλι με τα αυτιά της ψυχής μας τον π. Μελέτιο:
«Πρώτο γνώρισμα του κληρικού δεν είναι η μόρφωση ούτε η επιστημοσύνη. Κύριο γνώρισμα του κληρικού είναι η ευλάβεια, ο φόβος του Θεού, να έχει πρώτη του προτεραι­ότητα να τηρεί ο ίδιος τις εντολές του Θεού. Με το παρά­δειγμά του πρέπει να διδάσκει ο παπάς. Αν η προσωπική του ζωή δεν μιλάει, τότε τα λόγια του δεν πείθουν κανένα. Πρώτη προτεραιότητα στον κληρικό είναι το πνευματικό του βάρος. Αν δεν υπάρχει, τα παρατράγουδα είναι νομο­τελειακή συνέπεια. Και όλο θα αυξάνουν. Όση μόρφωση και αν υπάρχει. Υπάρχουν κληρικοί με μειωμένα προσό­ντα (απόφοιτοι Δημοτικού), που λάμπουν ως φωστήρες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται η μόρφωση. «Στέργε μέν τά παρόντα· ζήτει δέ τά βελτίω». Το καλύτερο είναι η πρόβλεψη και η οριοθέτηση πλαισίου και απαιτήσεων για την είσοδο στον κλήρο "νέων" ανθρώπων (γιατί όχι και γερόντων στην ηλικία), με "βάρος" όχι στα εξωτερικά προσόντα, αλλά στα του "έσω ανθρώπου". Και αυτά τα πνευματικά προσόντα είναι: α) να κατοικεί ο Χριστός στην καρδιά του, β) να είναι στην αγάπη ερριζωμένος και τεθεμελιωμένος, γ) να καταλαβαίνει τι είναι πλάτος, μήκος, ύψος, βάθος, «σύν πᾶσι τοῖς ἁγίοις» και όχι σαν ελεύθερος στοχαστής, δ) να ζει την αγάπη του Χριστού, που είναι χίλιες φορές ανώτερη από κάθε γνώση, και ε) να είναι γεμάτος «εἰς πᾶν τό πλήρωμα τοῦ Θεοῦ» (Εφεσ. 3: 16-19). Αν ο παπάς σε αυτά είναι φτωχός, έχει ο ίδιος ανάγκη καλού Σαμαρείτη· δεν μπορεί να είναι ο ίδιος καλός Σαμαρείτης.
Κύριο χαρακτηριστικό του κληρικού δεν είναι το ράσο του ή το καλυμμαύχι του, αλλά η ετοιμότητά του και ο κατά Θεόν ζήλος του. Γι' αυτό και οι αληθινοί κληρικοί, για να είναι σωστοί ποιμένες, δεν είναι δυνατόν να εκπαιδευ­τούν μέσα από προγράμματα για "μάνατζερ" ή μέσα από σεμινάρια για οργάνωση επιχειρήσεων, αλλά μόνο μέσα απ' τη μετάνοια, την ταπείνωση και τη συγκατάβαση. Αν ο ιερεύς ο ίδιος δεν είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου, τότε ποτέ δεν θα μπορέσει να Το μοιραστεί με άλλους.»
Να έχουμε την ευχή του όλοι. Και τώρα στην γιορτή της Ανάστασης, με τις προσευχές του, να γεννηθεί ομορφιά στη σκέψη, στα λόγια και στα έργα μας. Ομορφιά από τις στάχτες.

π. Θεοδόσιος Μαρτζούχος

Πηγή: enoriako.info

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ο Μελέτιος έγινε Επίσκοπος για να επουλώσει τραύμα της Εκκλησίας και αυτός κατάφερε να δημιουργήσει τόσα όσο κανείς δεν μπορούσε να ελπίσει. Ας αναδεικνύει η Ιεραρχία Μητροπολίτες την ποιότητας και της αξίας του μακαριστού Μελετίου.

Ανώνυμος είπε...

Δεν γνώριζα ούτε είχα ακούσει για το βιβλίο αυτό.

Ανώνυμος είπε...

Σε στάχτες πήγε στην Πρέβεζα και την έκανε μια ζωντανή ανθούσα Εκκλησία. Από τους ελάχιστους μετρημένους στα δάκτυλα δεσποτάδες με γνώση και ασκητική ζωή.

Ανώνυμος είπε...

ΜΕΛΕΤΙΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ. ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΑΡΧΙΕΡΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟΛΜΟΥΝ ΝΑ ΕΚΤΕΘΟΥΝ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΑΥΤΟΣΑΡΚΑΣΤΟΥΝ ΝΑ ΓΚΡΕΜΙΣΟΥΝ ΤΟ ΨΕΥΤΟΕΙΔΩΛΟ ΤΟΥΣ ΝΑ ΠΑΨΟΥΝ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ ΚΑΙ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΔΙΑΚΟΝΟΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΑΠΛΟΙ ΚΑΙ ΤΑΠΕΙΝΟΙ