Γράμμα στὸν ἄνθρωπο τῆς πατρίδας μου
...Μὴν μὲ μαρτυρήσεις!
Καὶ προπαντὸς νὰ μὴν τοῦ πεῖς πὼς μ᾿ ἐγκατέλειψεν ἡ ἐλπίδα!
Καθὼς κοιτᾷς τὸν Ταΰγετο, σημείωσε τὰ φαράγγια
ποὺ πέρασα. Καὶ τὶς κορφὲς ποὺ πάτησα. Καὶ τὰ ἄστρα
ποὺ εἶδα. Πές τους ἀπὸ μένα, πές τους ἀπὸ τὰ δακρυά μου,
ὅτι ἐπιμένω ἀκόμη πὼς ὁ κόσμος
εἶναι ὄμορφος!
Νικηφόρος Βρεττάκος
2 σχόλια:
Είναι όμορφος αλλά όχι όπως πρώτα. Ιστολόγε τί θες να μας πεις; Γιατί αυτές οι επιλογές;
Οι ποιητικές επιλογές που δημοσιεύεις είναι εξαιρετικού ενδιαφέροντος.
Σε συγχαίρω.
Δημοσίευση σχολίου