Τετάρτη 19 Φεβρουαρίου 2014

Τοπίον ανθρωπογενές - Αλεξανδρεύς



Τόσα βιβλία μαζεμένα
σειρές σειρές πολύχρωμες
αν και με χρόνο σκεπασμένες
σοφίας απόσταγμα
ή της βεβαίας πτώσεως μνημεία;


Κι εκεί ψηλά
ένας Χριστός ξεμεινεμένος
στην κορνίζα
της ματαιότητος του χρόνου
κριτής μόνος.

Αλεξανδρεύς

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Γιατί να είναι ο «Χριστός ξεμεινεμένος»;
Την ερώτηση την κάνω όχι για τον χώρο που ξέμεινε ή εικόνα του αλλά για τον εαυτό μας που είναι αλλά καρτ.

Ανώνυμος είπε...

Τόσο το ποίημα που είναι εξαιρετικά αποδοσμένο όσο και η φωτό με οδήγησαν στον διαχρονικό μόνο Κριτή τον οποίο ποτέ δεν ικανοποίησα.

Ανώνυμος είπε...

Μου αρέσει το ποικιλόμορφο των παρουσιάσεών σου. Ποτέ δεν επαναλαμβάνεις τα ίδια. Να σε έχει ο Θεός καλά για να μας προσφέρεις τις σκέψεις σου.