ΑΓΙΟΣ ΦΩΤΙΟΣ Ο ΜΕΓΑΣ,
ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ
Από την Υμνολογία της
εορτής του εν Αγίοις Πατρός ημών Φωτίου,
Πατριάρχου
Κωνσταντινουπόλεως του Μεγάλου και Ομολογητού.
«τὴν τῆς αἱρέσεως καθεῖλες ἔπαρσιν, διελέγξας προσθήκην τε,
τὴν ἐν τῷ Συμβόλῳ»
«Ὅτε ἐπινεύσει θεϊκῇ, μέγας τῆς Χριστοῦ Ἐκκλησίας, προεχειρὶσθης
Ποιμήν, καὶ τὴν τῆς αἱρέσεως καθεῖλες ἔπαρσιν, διελέγξας προσθήκην τε, τὴν ἐν
τῷ Συμβόλῳ, τότε ἡ ὁμήγυρις πιστῶν ἐκρότησε, χεῖρας ἐν χαρᾷ ἐκβοῶσα, δόξα σοι
Τριὰς Παναγία, δόξα σοι Τριὰς ἡ Ὁμοούσιος».
«Λαλήσας εἰς ὕψος βλασφημίαν, τῆς Δύσεως δράκων ὁ
δεινός, τοῖς λόγοις σου πεφίμωται, φωστὴρ θεοειδέστατε· διὸ καὶ οἱ Ὀρθόδοξοι,
ἀξιοχρέως τιμῶμέν σε».
«Φῶς τὸ τριλαμπὲς τῆς ὑπερθέου, Τριάδος ἐν σοὶ σκηνῶσαν
φῶς σε δεύτερον, ἔδειξε φωτίζοντα, δῆμον μὲν Ὀρθόδοξον, αἱρετικὴν δὲ φάλαγγα
Πάτερ ἀμβλύνοντα, καὶ Κύριον ὑμνεῖτε βοῶντα, καὶ ὑπερυψοῦτε, εἰς πάντας τοὺς
αἰῶνας».
«Τοῦ ἐπὶ γῆς Ἑωσφόρου, φυσιωθέντος δεινῶς,
καὶ θρόνον αὐτοῦ θέντος, ὑπεράνω τῶν ἄστρων, πρῶτος σὺ ζηλώσας ὡς Μιχαήλ, ἀνεβόησας
ἔνδοξε· Στῶμεν καλῶς στῶμεν πάντες ἐν ταῖς σεπταῖς, τῶν Πατέρων παραδόσεσι».
«Χαίροις ὁ λαμπρότατος τῆς Χριστοῦ, Ἐκκλησίας
μύστης, Ὀρθοδόξων προασπιστής, κακοδόξων μάστιξ, Ἱεραρχίας κλέος, ὁ
μέγας θεοφάντωρ, Φώτιε Ἅγιε».
Από το συναξάριο του Αγίου :
«Καὶ οἵους μὲν ἀγῶνας διήνυσεν ὁ τρισόλβιος ὑπὲρ τῆς
Ὀρθοδόξου Πίστεως κατὰ Μανιχαίων καὶ Εἰκονομάχων καὶ ἄλλων αἱρετικῶν, καὶ πρὸ
πάντων κατὰ τῆς τότε πρῶτον ἀναφανείσης Παπικῆς αἱρέσεως, ἧς τὸν ἀρχηγὸν καὶ
τοῦ Λατινικοῦ σχίσματος πατέρα, Νικόλαον τὸν ἀλάστορα Ῥώμης Πάπαν, γραφικαῖς καὶ
πατρικαῖς ἀποδείξεσιν ἐξελέγξας, καὶ ἐνδίκως καθελών, τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας
συνοδικῶς ἐξωστράκισε, τῷ ἀναθέματι παραπέμψας· οἵους δὲ διωγμοὺς καὶ
κινδύνους, οἵας δὲ ἐπιβουλὰς καὶ καταδρομάς, οἵας δὲ καὶ τὰς κακώσεις καὶ τὰς ἀπανθρώπους
βασάνους ὑπέστη χριστομιμήτως ὁ καρτερόψυχος θεορρήμων, ὁ στερρὸς καὶ τὴν ψυχὴν
ἀδαμάντινος Ἱεράρχης, ὑπὸ τῶν Σχισματικῶν Λατίνων, καὶ τῶν τῆς αἱρέσεως τοΰ
Παπισμοῦ θιασωτῶν, ἀνθρώπων κακούργων καὶ ψευδολόγων, ἀνθρώπων παρανόμων, ἀνοσίων
καὶ μιαιφόνων, ἡ κατ' αὐτὸν εἰς πλάτος ἱστορία διέξεισι».
Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Γκοτσόπουλος
12 σχόλια:
Παππούλη μου, ξεκόλλα,
Ασχολείσου και με κάτι άλλο!
Με αγάπη
...γνωστός
Ο Μ. Φώτιος υπήρξε ένας πολιτικός που έγινε Ιεράρχης από ‘’φιλοδοξία’’ και τον συνόδευσε το σαράκι της πολιτικής διπλωματίας και κατά την διάρκεια της Πατριαρχίας του. Ακόμα και σήμερα ζούμε τα αποτελέσματα των προσωπικών του συγκρούσεων για το ποιος θα είναι ο ισχυρός μεταξύ ανατολής και δύσης.
Αγαπητέ "γνωστέ" μου,
Τα κείμενα δεν είναι δικά μου. Είναι από την υμνολογία της Εκκλησίας μας. Την Ακολουθία του Αγίου συνέταξε ο Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως (Οικουμενικό Πατριαρχείο) κ. Κωνσταντίνο Τυπάλδο και εκδόθηκε το πρώτον υπό του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Αυτή την Ακολουθία, αυτούς τους ύμνους ψάλαμε σήμερα σε όλους τους ναούς σε όλη την Ορθοδοξία. Ακόμα και στην πανήγυρη της Πατριαρχικής Ι. Μονής Αγ. Τριάδος Χάλκης, αυτά έψαλαν.
Εγώ τι ... φταίω;
π.ΑΚΓ
Προς ιστολόγο: ντροπή σας να επιτρέπετε τη δημοσίευση επιεικέστατα απαράδεκτων σχολίων σαν αυτό του δεύτερου ανωνύμου που μαγαρίζουν τη μνήμη ενός μεγάλου αγίου της Εκκλησίας μας και μάλιστα την ημέρα που τιμάται η ιερή του μνήμη!Επιτέλους, όλα έχουν και ένα όριο!
Ο πατέρας Αναστάσιος είναι ο πλέον κατάλληλος για να αναφέρεται σε θέματα αιρέσεων, όντας φυσικά μέλος της αντιαιρετικής ομάδας της Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών. Πράγματι ο πατριάρχης Φώτιος θεωρείται ο μέγιστος όλων των βυζαντινών πατριαρχών καθώς ήταν αρμόδιος για τη μεταστροφή των Βουλγάρων, οι οποίοι ταλαντεύονταν μεταξύ Ρώμης και Κωνσταντινούπολης, γεγονός που προκάλεσε ρήξη ανάμεσα στην Ανατολική και Δυτική Εκκλησία λόγω της ανάμιξης της Ρωμαϊκής Εκκλησίας στην οργάνωση της νέας Εκκλησίας της Βουλγαρίας. Ο Πατριάρχης Φώτιος συγκάλεσε Σύνοδο στην Κωνσταντινούπολη το 867 και κατηγόρησε την Ρωμαϊκή Εκκλησία για δογματικές παρεκκλίσεις σχετικά με την εκπόρευση του Αγίου Πνεύματος.
Πατέρα Αναστάσιε περιμένουμε κάθε φορά εναγωνίως τις ενδιαφέρουσες δημοσιεύσεις σου στην ιστοσελίδα.
Συνέχισε το θεάρεστο έργο σου!
Προς: 6 Φεβρουαρίου 2015 - 4:28 μ.μ
Έχετε δίκιο να διαμαρτύρεσθε.
Συμφωνώ με το σχόλιο σας, άλλα διαφωνώ και με την επιλογή σας στην ανωνυμία.
Ο μεν πρώτος, δεν τόλμησε να γράψει ενυπόγραφα, διότι υπερέβη όχι τα εσκαμμένα, αλλά βλασφήμησε εναντίον του ιερού Πατρός.
Εσείς όμως δεν είσθε βαπτισμένος; δεν σας συνοδεύει οικογενειακό επώνυμο.
Πᾶς ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. (Ματθ. ι' 32-33)
Σταματώ ως εδώ.
Τα υπόλοιπα είναι Άλλου.
Να το ακούσω και να μην το πιστέψω.
Έψαλαν στη Χάλκη, στην οποία είναι ηγούμενος ο Σεβασμ. Προύσσης Ελπιδοφόρος ότι «τὴν τῆς αἱρέσεως καθεῖλες ἔπαρσιν, διελέγξας προσθήκην τε, τὴν ἐν τῷ Συμβόλῳ» και ότι «ο της Δύσεως δεινός δράκων» λάλησε «εις ύψος βλασφημίας» και διάβασαν συναξάρι που αναφέρει περί της αιρέσεως του Παπισμού ;
Πώς λοιπόν ο Βαρθολομαίος δέχθηκε εν πληθούση Εκκλησία τον διάδοχο και ομόφρονα και ομότροπο του πάπα Νικολάου «του επί γης Εωσφόρου», τον οποίο «γραφικαῖς καὶ πατρικαῖς ἀποδείξεσιν ο Άγιος Φώτιος ἐξελέγξας, καὶ ἐνδίκως καθελών, τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας συνοδικῶς ἐξωστράκισε, τῷ ἀναθέματι παραπέμψας» ;
Το ότι είναι Άγιος στη Εκκλησία μας δεν σημαίνει ότι υπήρξε και αλάθητος. Κατά τον Παπαρρηγόπουλο «το όνομα αυτού έμελλε να αντηχήση επί αιώνας αινούμενον και βλασφημούμενον μέχρι της...ημέρας εκείνης, καθ’ ην ο χριστιανικός κόσμος... θέλει συγχωρήσει τας αμαρτίας αυτού χάριν της μεγαλοφυΐας μεθ’ ης υπερεμάχησεν υπέρ της ανεξαρτησίας του ανατολικού κόσμου». (Παπαρρηγόπουλος βιβλίο ενδέκατο, κεφ. ΣΤ΄, υποκεφ. 11).
Εκτός από τα Συναξάρια διαβάστε και ιστορία.
Μόνο αυτά τα λίγα σε αυτόν (4.28) που με έκραξε.
Καλά θα κάνει ο κύριος που απευθύνει την προτροπή στους συσχολιαστές του να "διαβάσουν και Ιστορία εκτός από Συναξάρια" να μας παραθέσει εκείνα τα στοιχεία απ την Ιστορία που πιστοποιούν τον ισχυρισμό του και όχι γενικόλογες και δυνητικά επισφαλείς κρίσεις του ιστορικού Παπαρρηγόπουλου. Ο τελευταίος πολύ πιθανό να παρεξήγησε κάποιες εκδηλώσεος του αγίου που δε συμφωνούσαν με το σκεπτικό του και να τον αδίκησε. Ας μην ξεχνάμε ότι πολλοί ιστορικοί αδικούν μεγάλες εκκλησιαστικές φυσιογνωμίες εξ αιτίας των ήκιστα εκκλησιαστικών κριτηρίων με τα οποία προσεγγίζουν την πολιτεία τους.
Αναστάσιε, άλλο πράγμα η ανωνυμία των σχολιαστών και άλλο η δική σου ευθύνη για τη δημοσίευση του ελεεινού σχολίου. Αφού το θεωρείς απαράδεκτο διάγραψέ το μαζί με το εναντίον σου επικριτικό σχόλιο. Άλλωστε κι εσύ το καταδίκασες. Η ανωνυμία του επικριτή σχολιαστή φταίει και δε το διαγράφεις; Ή φοβάσαι να μη σε μεμφθούν ότι ασκείς λογοκρισία;
Προς: 7 Φεβρουαρίου 2015 - 12:35 π.μ.
Όταν και όποτε το κρίνω ασκώ λογοκρισία. Ανεβάζω μερικά σχόλια «επίμαχα» για να δείξω την ποιότητα πολλών. Αλήθεια εσύ ζεις σε άλλο κόσμο;
Όταν με το καλό κλείσω το blog θα δημοσιεύσω τα χιλιάδες σχόλια που έχω «λογοκρίνει» για να φανεί η ευσέβεια των «ευσεβοφανών».
Ο π.Αναστάσιος πρώτε ανώνυμε ασχολείται στα πλαίσια του ποιμαντικού του έργου με πολλά και ποκίλα θέματα. Δεν ασχολείται μονάχα με τον επάρατο οικουμενισμό. Επειδή όμως ο τελευταίος λυμαίνεται το σύγχρονο εκκλησιαστικό βίο και διαβρώνει το ορθόδοξο αισθητήριο του ποιμνίου σαν γνήσιος ποιμένας και όχι σαν επαγγελματίας της ιερωσύνης προσπαθεί να το διαφωτίσει και προφυλάξει απ την οικουμενιστική σύφιλη. Κατά τούτο αξίζει τιμής και επαίνου και ουδόλως ψόγου. Πάτερ Αναστάσιε μην ξεκολλάς καθόλου. Ίσα-ίσα προσκολλήσου περισσότερο στο αντιοικουμενιστικό μετερίζι!
Δημοσίευση σχολίου